13 Şubat 2013 Çarşamba

Hayaller Gerçek Olunca



Mutlu günlerin başlangıcıyla ilgili haberlerim var... Uzun yıllardır hayalini kurduğum -bir türlü gerçekleşmeyen- tiyatro  kursuna başlamış bulunmaktayım. Nasıl oldu bu peki ? Geçen sene dershanede edebiyat öğretmenime bahsetmiştim o da böyle bir kurs başlatan ve tiyatroyla yakından ilgilenen bir arkadaşının olduğundan, ona söyleyebileceğinden bahsetmişti. Sağolsun sayesinde tiyatronun kurucusu olan arkadaşıyla görüşme imkanım oldu. Harika bir görüşmeydi ve çok pozitif bir enerji almıştım. Gitmeye de kararlıydım fakat evdekiler pürüz çıkardılar ve "üniversitedeki ilk senen ilk önce bir adapte ol ondan sonra derslerin iyi gelirse gidersin" dediler. Sanki hala liseye giden çocuk muamelesi! Durum öyle olunca haliyle gidemedim ama nasıl üzüldüm nasıl üzüldüm. Neyse ki derslerim iyi geldi bütünlemelere kalmadan bütün derslerimden geçtim ve tiyatronun ikinci dönem kayıtları olduğunu öğrendim, tabi hemen başvurdum. Önceki kaydım durduğu için cv falan da göndermeme gerek kalmadı. Hemencik başladım. Nasıl mutluyum nasıl havalara uçacağım bıraksalar.

Bu benim 7 senden beri belediğim bir şeydi. Yıllar önce ortaokulda oynadığım başroller başımı döndürmüş olacak ki o rüyadan kurtulamadım. Ne olursa olsun sonunda gitmenin yolunu da buldum. Çalışmalarımız başladı. İlk önce tanışma toplantısı yapıldı. O dahi eğlenceliydi. Tiyatronun bizim için ne ifade ettiği soruldu. Herkesin içinde sahneye çıkıp kendini tanıtıp, tiyatronun bizlerde neler uyandırdığını söyleyecektik. Çok heyecanlanacağımı düşünmüştüm ama hayatımın en akıcı konuşmasını yaptım tirilaylay ! Tiyatronun benim için hayatımda edindiğim tek gaye olduğundan bahsettim. Gerçekten de öyle, ben hırslı bir insan olmamıştım ki hiç ya da ne olacaksın sorusuna bile cevap verememiştim çocukken, ideallerim de yoktu öyle ahım şahım taki tiyatroyla tanışıncaya kadar. Ciddi anlamda benim severek yapacağım tek şey tiyatro. Orada bana basit bir rol versinler ama ben orada o atmosferde olayım. Apayrı bir dünya. Neyse daldım gittim yine boğulmadan toparlıyorum... Anlayacağınız tiyatroya başlamış bulunmaktayım biraz yorucu olacak benim için ama hiç önemli değil buna değer. Eğer olurda bir oyun çıkartırsak seve seve sizlerle paylaşacağım. Pek yetenekli sayılmam yanlış anlaşılmasın kendimi adamış gibi görünebilirim ama içten gelme durumu bu sadece, yetenekle alakası yok yani. İnsanın hayaline kavuşması, onu gerçekleştirmesi gibisi yokmuş. Herkesin hayallerini hep avucunda tutması dileğiyle...

2 yorum:

  1. ahh! 2 sene tiyatro kursuna gidip oyunlarda oynamıştım ama konservatuara katılma cesaretim olmamıştı..

    mutlu anılar biriktir.

    YanıtlaSil
  2. Ne kadar güzell, insan içine girmeden güzelliğini anlayamıyor sanırım :)
    İhtiyacım olan tek şey mutlu mesut anılar sanırım,teşekkür ederim :)

    YanıtlaSil